Terrarystyka Terrarium - zajrzyj na aktualne, codziennie odwiedzane forum dyskusyjne!


Data modyfikacji: 2020-03-17 16:39
Skorpiony >> Parabuthus pallidus

Parabuthus pallidus

Odkrywca: Pocock Rok: 1895 Nie wymaga rejestracji
 
 
 

Nazwa łacińska: Parabuthus pallidus
Systematyka:
  • Gromada: pajęczaki (Arachnida)
  • Rząd: skorpiony (Scorpiones)
  • Rodzina: Buthidae
  • Rodzaj: Parabuthus
  • Gatunek: Parabuthus pallidus
Wygląd: Większość P. pallidus przybiera odcienie brązu lub pomarańczu. Metasoma skorpiona jest jaśniejsza od reszty ciała. Zakończenia nóg dorosłych osobników przybierają barwę kości. Metasoma skorpiona porośnięta gęstymi włoskami, lecz nie tak intensywnie jak w przypadku P. transvalicus czy P. villosus.
Ciekawostki: Z racji iż skorpion przynależy do rodziny Buthidae, hodowlą powinny zająć się osoby, które posiadają już doświadczenie w hodowli nieco bardziej jadowitych gatunków. P. pallidus potrafi wydawać sykliwe dźwięki zwane strydulacją, lecz mi nie udało się zaobserwować tego zjawiska.
Występowanie: Etiopia, Kenia, Somalia, Tanzania.
Biotop: P. pallidus zamieszkuje tereny suche, znaleźć go można na sawannach, pustyniach, oraz półpustyniach. Schronienia szuka w opuszczonych norach, pod powalonymi pniami drzew, jaki i pod kamieniami.
Temperatura °C: W dzień 27-32°C, w nocy nie niżej niż 20°C.
Wilgotność powietrza %: 40-50%.
Wielkość samca: 4,0cm.
Długość życia: 5,0cm.
Typ terrarium: Dla skorpionów zamieszkujących pustynnych i stepowych
Aktywność: Nocna
Siła jadu: Silny jad
Hodowla grupowa: Przy odpowiedniej liczbie kryjówek oraz pożywienia, skorpion nadaje się do trzymania w grupie(oczywiście po osiągnięciu dojrzałości).
Gatunek niebezpieczny wg rozporządzenia: Nie
Temperament: Temperament trudny do określenia (cecha osobnicza)
Szybkość ruchu: Szybki
Wielkość terrarium: 20x20x25cm
Żywienie: Skorpion chętnie zjada świerszcze, mniejsze gatunki karaczanów, czy larwy mącznika młynarka.
Rozmnażanie: Jeśli dysponujemy dorosłą parą skorpionów, dochowanie się przychówku nie powinno nam nastręczać najmniejszych problemów. Po połączeniu dorosłych osobników, para nie powinna przejawiać względem siebie żadnej agresji. Po udanym połączeniu, ciąża przy zapewnieniu odpowiednich warunków powinna trwać około 6-8 miesięcy. Samica potrafi wydać na świat około 20-30 młodych (postaram się zaktualizować te dane, jeśli tylko uda uzyskać się potomstwo z moich osobników hodowlanych). Jeśli chcemy uzyskać jak największą liczbę potomstwa, młode po zejściu z matki powinniśmy porozdzielać do osobnych pojemniczków.
Rozpoznawanie płci: Najpewniejszą metodą rozróżnienia płci jest obejrzenie podstawy pektyn, samice posiadają tam sporych rozmiarów "płat", który u samców nie występuje. Metoda ta sprawdza się także u młodych osobników. Kolejną metodą jest liczenie zębów na pektynach, samce posiadają ich 40, a samice 27-40. Dorosłe samce P.pallidus nie cechują się bulwiastą chelą, jak to ma miejsce w przypadku innych gatunków z rodzaju Parabuthus.
Odnośnik do opisu: Parabuthus pallidus